LOYALITEIT - Deze morgen schuiven er twee ouders aan in mijn praktijk. Een gesprek om met elkaar kennis te maken en samen te kijken wat ik voor ze kan betekenen. Ze hebben besloten om niet langer samen verder te gaan.
Het verdriet rondom een scheiding is rauw, heel rauw. Vaak gaat er een lange periode aan vooraf van knokken voor wat je samen hebt. En als je dan kinderen hebt.. Geen enkele ouder wil dat zijn of haar kind met deze situatie te dealen krijgt. En dat maakt het zo verdrietig als het uiteindelijk toch uit je handen lijkt te glippen. Laten we met elkaar om deze ouders en kinderen , worstelend met de gevolgen van een scheiding, heen staan.
Wat doet het met een kind als ouders uit elkaar gaan? De praktische zaken rondom een scheiding liggen in eerste instantie vaak ingewikkeld, maar uiteindelijk lukt het de meeste ouders tot een werkbaar plan te komen met elkaar. Als we kijken wat er op emotioneel vlak gebeurt dan leg ik dit uit met een tafelopstelling . Voor ouders en kinderen wordt er dan (vaak) pijnlijk duidelijk wat zich innerlijk afspeelt, maar tegelijkertijd geeft het ook veel inzichten.
Een kind in een scheiding bevindt zich onder de oppervlakte vaak in een verborgen loyaliteitsconflict. Met verborgen bedoel ik dat het niet direct zichtbaar is. Wat je vaak wel kunt zien is dat het gedrag van een kind verandert. Als kind besta je voor de helft uit je vader en voor de helft uit je moeder. In jou zijn je vader en moeder één. Wanneer ouders in conflict zijn, wat in veel scheidingssituaties zo is, dan zijn het vaderdeel en het moederdeel in een kind dit ook. En zeker wanneer het een ouder niet (meer) lukt de andere ouder in het hart te sluiten als de beste ouder voor zijn of haar kind, is een kind in een innerlijk loyaliteitsconflict. Het bouwt eigenlijk een soort papavesting en mamavesting. In het bijzijn van de ene ouder is het stil loyaal naar de andere ouder. Een kind wil héél zijn. Een kind kan niet scheiden. En dit kost daarom veel energie. Juist rondom de periode van de scheiding zie je bij kinderen dan ook overlevingsgedrag. Er is simpelweg te weinig energie over om te ‘leven’. Het gaat óverleven.
Waar de één zich terug trekt, stil wordt, of helemaal in stilzwijgen vertrekt; doen anderen alsof het ze niet kan schelen, of ze maken zich extra sterk. Andere kinderen worden extra lief en gehoorzaam. En weer anderen maken met iedereen ruzie, of komen steeds in conflicten of pesterijen terecht. Ook zie je kinderen met uitdagend en grensoverschrijdend gedrag.
Help mij om heel te blijven.. deze (stille) schreeuw om aandacht gaat eigenlijk uit van dit gedrag. Door deze vaak sterke (onbewuste) gevoelens van loyaal willen zijn, wordt er vaak afgetast wat wel en niet naar buiten kan over wat er zich thuis afspeelt.
Als partners kun je besluiten uit elkaar te gaan, maar als ouders niet. Hoe moeilijk ook.. En er zijn soms redenen waarom dit zó gevoelig ligt. Mogelijk is er een deel in jou als ouder ernstig verwondt geraakt.
Een kind kan alléén heel zijn als de ene ouder de andere ouder ‘innerlijk’ niet uitsluit. Dan hoeft het niet langer dat deel in zichzelf te verdedigen of misschien wel te compenseren.
Een kind dat heel kan zijn, ontspant.
Wil je hier eens over doorpraten?
Voel je welkom.
#oudercoaching
#kind-en jongerencoaching
#www.arendaklukkert.nl
Reactie plaatsen
Reacties