OORLOG – Na een training loop ik over een schoolplein richting mijn auto. “Tikkie’ jij hebt Corona!” “Jij bent hem” Ik kan een glimlach niet onderdrukken. Dit is de werkelijkheid waarin we ons nu bevinden en in het spel van jonge kinderen hoor en zie je dat terug. Ze geven zaken als Corona een plek door te spelen.
Hoe zit dat met de oorlog die deze week in volle hevigheid is losgebroken. De verbijstering, verontwaardiging, de paniek, de dreiging, het is overal terug te horen en zien. Ook ik voel de laatste dagen van alles. Ten diepste raakt het, denk ik, aan een gevoel van veiligheid. Een basisbehoefte. Iets wat eigenlijk zo vanzelfsprekend lijkt, realiseer ik me.
Kinderen voelen (onbewust) als geen ander aan waar hun ouders ‘zitten’. Ze hebben jou nodig om te (over)leven en instinctief staat een kind helemaal op jou afgestemd. Als papa of mama onrustig is, voelen zij dit ook. In gedrag kun je dit merken aan bijvoorbeeld wat aanhankelijker zijn, wat vaker huilen of onredelijk zijn.
Hoe wij als volwassenen deze dagen met deze stroom aan oorlogsnieuws omgaan, heeft dan ook zijn weerslag op het welbevinden van onze kinderen. Vergeet het maar als je denkt dat je voor je kroost kunt wegmoffelen wat het nieuws met jou doet.
Zeker kinderen in de negenjaarsfase, de leeftijd van 8 – 11 jaar, hebben hun gevoelsantennes ver uit staan. Ze krijgen van alles mee en ze gaan er op ‘aan’. Ze willen graag weten wat er aan de hand is. Dat kun je merken door de vele vragen die ze je kunnen stellen. Tot in de details. Ze voelen emoties van ons als volwassenen haarfijn aan. Ze kunnen in deze dagen dan ook wat vaker aftasten of het allemaal nog wel oké is. Het zou zo maar kunnen dat de groepen 5 en 6 deze dagen onrustiger zijn. Sneller huilen, meer ruzies.. Het nieuws van de oorlog heeft op deze leeftijd duidelijk zijn weerslag op gedrag. Welke behoefte zit er dan achter dit onrustige gedrag? En welke emoties zijn van henzelf en welke hebben ze overgenomen? De scheidslijn is vaak flinterdun.
Hoe verhoud ik me dan in deze onrustige dagen naar kinderen tussen de 8 en 11 jaar, ook wel de negenjarigen?
- Wees zorgvuldig met wat je wel en niet deelt met deze negenjarigen. Sluit zoveel mogelijk aan bij vragen waar ze zelf mee komen. En bewaar de rest voor als ze ’s avonds heerlijk liggen te snurken.
- Jouw emoties zijn menselijk en helemaal oké, maar wees je er wel van bewust dat kinderen, en zeker de negenjarigen (8-11) emoties kunnen overnemen. Leg deze emoties uit waar nodig.
- Ook de emoties van je kind zijn allemaal oké, erken en herken ze. Maak jij je ook zorgen of ben je soms bang? Laat daarnaast ook merken dat je als volwassene weet hoe je met deze emoties omgaat. Dat geeft jouw negenjarige een gevoel van veiligheid. Dat geeft letterlijk ontspanning.
- Geef duidelijkheid en stel ze gerust. Kijk mee met bijvoorbeeld het jeugdjournaal. Sluit aan bij hun vragen en wat zij meenemen uit alle beelden.
- Begrens de ruimte die het nieuws in jullie gezin inneemt. Welke leuke dingen gaan we ondernemen in de voorjaarsvakantie?
- En deze tijd biedt ook zeker kansen. Wees een voorbeeld naar je kinderen in hoe je dealt met emoties als angst, verontwaardiging, machteloosheid, maar ook welke waarden hebben jullie als gezin? Hoe raakt deze situatie waar jullie voor staan met elkaar? Wat vinden jullie belangrijk over het omgaan met anderen?
#oorlog
#negenjaarsfase
#kindcoaching
#arendaklukkert.nl
Reactie plaatsen
Reacties