Zicht op gedoe met een opvoedopstelling

Een kind moet loyaal zijn. Een kind is ook loyaal, daar is niet eens een gedachte over. Het kind heeft de familie nodig om te overleven. Een kind is per definitie buitengewoon trouw aan alles wat de familie doet. Zoals de familie het doet, zoals de ouders het doen, dat is de enige juiste manier. Het is daar trouw aan. Het kan ook niet anders. – Elmer Hendrix 

Waarom doe je de dingen zoals je ze doet?  Elmer Hendrix is hier heel duidelijk. Als kind ben je trouw aan alles wat je familie doet. Zij zijn degene die je nodig hebt om te overleven. Eenmaal volwassen kun je kiezen wat goed voor je is. Wanneer je als volwassene ergens nog gebonden bent met dit systeem en niet verbonden geeft dat vroeg of laat gedoe. In je dagelijks leven, in relaties, in je gezin.

Op dit moment ben ik bezig met de vakopleiding tot opvoedopsteller. Al een hele tijd heeft het systemisch werk mijn passie. Voorbij het gedrag kijken, is iets wat ik van nature doe. Al eerder verdiepte ik mij met een training in deze materie.  Met een opvoedopstelling kijk je naar het kind in zijn of haar familiesysteem. Bij ouders die bij mij in de praktijk komen met een vraag, waar niet zomaar een oplossing voor is,  is het belangrijk om breder te kijken.  Naar het familiesysteem. Aan wie of aan wat is dit kind/gedrag loyaal?

‘Lastig’ gedrag is dat wat verschijnt in de bovenstroom. Het verwijst mogelijk naar iets wat uit balans is in de onderstroom. Om dit laagje dieper te kijken gaan we eerst samen in gesprek over je gezin van herkomst, je familie. Alle (grote) gebeurtenissen krijgen een plek. Met een individuele opvoedopstelling kunnen we vervolgens met één van de ouders kijken in de onderstroom.  Met behulp van vloerankers, die je als ouder zelf neerlegt, ontstaat jouw innerlijk beeld. De vloerankers representeren familieleden, bv. uit je huidige gezin en uit je gezin van herkomst. Je werkt als het ware met de onderstroom. (Grote) gebeurtenissen of vergissingen kunnen het systeem uit balans brengen. Je raakt  bv. van jouw eigen plek af of je draagt onbewust iets voor iemand anders uit je systeem, bv. omdat diegene een zwaar lot heeft/had. Als kind doe je dit uit liefde. De illusie dat jij het wel voor ze kan doen. Een onmogelijke taak, want tegen de stroom in.  Vanuit je kind-zijn neem je dit, vaak onbewust, mee naar je volwassen leven. Je weet niet anders, omdat je het altijd al zo hebt gedaan.

Ook kan het zijn dat 'iets' altijd al zo  gaat. Zo doen we dat hier. Een patroon gaat vaak al generaties lang mee. In een opstelling zie en ervaar je wat er is in de onderstroom. Wat mogelijk zorgt voor gedoe. Je wordt je bewust in welke dynamiek iets uit balans is geraakt, in jouw familiesysteem. Een individuele opvoedopstelling is een krachtige tool en helpt  om veel sneller tot de kern van een langdurige opvoedvraag te komen.

In elk (familie)systeem zijn er 3 dynamieken die spelen:

1. Iedereen op de juiste plek.
2. Iedereen hoort erbij.
3. Iedereen draagt zijn eigen lot.

In de opleiding tot opvoedopsteller, heb ik met nog twee andere dynamieken kennis gemaakt, die specifiek in het gezinssysteem van toepassing zijn:

4. Ouders geven oneindige liefde aan hun kinderen
5. Er is een balans in geven en ontvangen.