Van Lock-up naar lock-down...

Hé daar, hoe vergaat het jou als ouder in de lock-down? 

Zit je er inmiddels lekker in of valt het je zwaar? Of herken je net als ik beide.

Het ene moment zit je in een vette lock-up, (joehoe!!) en het andere moment in een diepe lock-down. En natuurlijk veel momenten daartussen, maar dat pieken is in zo'n week  meer aanwezig. 

Het thuisonderwijs combineren met een baan of andere zaken, die jij normaal gesproken doet als je schatjes op school zitten, is soms een behoorlijke uitdaging. Iedereen de hele week thuis op één en dezelfde locatie, levert vast zeker gouden momenten op, maar ook zeker een aantal momenten die we liever niet delen toch?  Ik weet niet uit hoeveel ruimtes jouw huis bestaat, maar af en toe wat afstand kunnen nemen is soms uitermate prettig. 

Ik denk dat we kunnen stellen dat je jezelf in deze weken best weleens tegen komt. Die momenten dat negatieve gedachten over jezelf (als ouder) rijkelijk de kans krijgen om zich aan je op te dringen. Herken je dat?  Ook ik heb er verschillende, die altijd heel hard gaan roepen juist als ik iets totaal anders nodig heb, om de ouder te zijn die ik wil zijn.

Ken je de window of tolerance?  Ik schreef er al eens eerder over. Beeld je een groot raam in. Zit je in de ruimte van jouw  raam dan voel je je goed. Zit je erboven dan ervaar je stress, zit je hoog in je emoties, is relativeren dé uitdaging en is logisch denken even niet aan de orde.  Zit je beneden dat raam dan voel je je down, mis je voldoening en maakt het je allemaal geen .... meer uit. Herkenbaar?

Laten jouw en mijn  kinderen ons als ouder nou eens  volgen als een 'zwaan-kleeft-aan'..  Kinderen voelen haarfijn aan hoe jij als ouder erbij zit. Hun gedrag is als een spiegel waar je als het ware  in kijkt en laat jou zien en horen wat zij nodig hebben, maar eigenlijk wat jij net zo hard nodig hebt. 

Dat betekent  dus simpelweg dat het belangrijk is om jezelf als ouder goed te blijven monitoren. En lieve ouder, natuurlijk is er op dit moment een crisis in de wereld gaande, die groter is dan jouw en mijn persoonlijke crisisjes.  

Zeker, maar vergeet even niet dat jij, samen met je partner of alleen, belangrijk bent in hoe het met jouw thuisfront gaat. Dus zelfzorg is hier geen overbodige luxe.

Hoe dan?  Ja goede vraag, dat vroeg ik mezelf de laatste dagen ook af. Hoe blijf ik in het gebied tussen de lock-up en de lock-down. Een ware uitdaging in weken als deze. 

De vragen die je jezelf zou kunnen stellen zijn: 

- Waar krijg ik energie van? 

- Waar heb ik behoefte aan? 

- Waar zit nog ruimte of hoe kan ik die creëren?

- Wie zou mij hierin kunnen helpen? 

En laat 'de beren op de weg' die waarschijnlijk meteen aan komen stormen even voorbij rennen.

En probeer ook gedachten over jezelf, over hoe dé dingen zouden horen/moeten en die je misschien bent gaan geloven, onze zogenaamde overtuigingen, eens een moment los te laten. 

Heb je daadwerkelijk iets aan deze gedachten of duwen ze jou onbewust naar boven of beneden in jouw 'raam'. Kun je in deze weken misschien ook wat van deze 'jongens' bij het oud vuil zetten en wat mildere welkom heten?

Misschien is deze tijd dan ook wel heel geschikt, juist doordat we wat vaker pieken, om eens te kijken naar wat ons helpt in het ouderschap en wat niet. En durf jij bepaalde gedachten en overtuigingen over ouderschap overboord te zetten?  Heb jij behoefte aan een milde blik naar jou als ouder? Hoe zit het met jouw milde blik naar jezelf?  

'Lock ze op' lieve ouder en begin vandaag..

Take care!

Liefs